Yoogya, niet mooi, wel levendig

Het is alweer bijna avond en ik moet morgen om half 3 opstaan om de zonsopgang bij de Borobudur te gaan zien. Alweer vroeg dag dus!

Gisteren heb ik wel goed geslapen in een kamer met drie andere mensen. Toen ik zelf wakkker werd was er echter nog maar een over. Een jongen uit Suriname die al twee weken in Yogya was. Na het prima ontbijt op het dakterras met een uitzicht dat al een slecht voorteken gaf, heb ik contact met Polly gezocht en zij en haar vriend bleken in een hotel ruim een kilometer verderop te zitten. Dus, na het ontbijt ben ik maar die kant op gelopen.
De straten waren druk, er is veel smog en het ziet er allemaal een beetje verlept uit. Niet echt een mooie stad dus. Eenmaal bij Polly aangekomen ontmoette ik ook haar vriend Matt. Een aardige gast die ook al op Bali was geweest en hij is ook een muzikant, dus we hadden genoeg om over te praten. In de lobby stond een Javaans klokkenspel waar hij even op speelde en natuurlijk vroeg hij mij ook om een poging te doen. Ik kreeg zelfs een compliment dat het goed klonk. Vond ik zelf ook wel natuurlijk, haha.
Eenmaal op weg naar het Kraton, het paleis van de Sultan, werd me duidelijk dat Matt een speciale broekzak aan de binnenkant van z'n broek had, die alleen via z'n kruis te bereiken was. Veilig was het natuurlijk uitermate! Het zag er alleen niet echt fatsoenlijk uit.
De taxi naar het Kraton kostte toch snel 1,50 euro, dus een prima prijs. Eenmaal bij het Kraton slaagde Matt niet voor de netheidstest met zijn hemd, dus werd hij door vriendelijke Javanen begeleid naar de t-shirt winkels van die vriendelijke Javanen. Een tijdje later had hij een goede prijs: 1,80 euro voor een t-shirt met "I love Yogya". Leuk t-shirt, maar natuurlijk trok het ook andere verkopers aan. Gelukkig is zijn Indonesisch veel beter dan het mijne, dus kon hij ze net zo makkelijk weer afwimpelen.
Het Kraton zelf was niet echt spectaculair, al was het wel grappig om te zien dat de Sultan is onderscheiden als ridder van Nassau. Ook had hij een Belgische en Duitse onderscheiding. Hij moet wel wat goeds hebben gedaan dus! Na het Kraton werden we meegenomen naar een werkplaats waar ze poppen van buffelleer maakten. Erg mooi waren de poppen niet, maar na de hele hindoeistische symbolen- en kleurenbetekenis uitgelegd te hebben gekregen, zat er toch wat meer diepgang in. Een pop kostte 30 euro, dus dat hebben we maar afgeslagen.
Even later kwamen we aan bij het waterpaleis van de koning. Dit was ook niet bijzonder indrukwekkend en ook hier werden we meegenomen naar een werkplaats. Hier maakten ze kunstwerken met behulp van Batik, een schildertechniek. Het zag er mooi uit en ik heb Batik-kunstwerk van zo'n pop gekocht, dus twee vliegen in een klap. Kosten: 14 euro.

Vervolgens begonnen we de tocht naar een restaurant. Helaas was gezien de Ramadan praktisch alles dicht en na een hele tijd lopen, via een voedselmarkt, kwamen we eindelijk bij een restaurantje uit. Mijn maag kan nog steeds niet veel hebben, maar het eten was prima. Ik was redelijk uitgeput en ondanks dat Matt en Polly nog naar een culturele voorstelling zouden gaan heb ik vriendelijk bedankt en duik ik zo m'n bed in. Op de weg terug kwam ik langs fort Vredeburg, jaja, en een monument ter nagedachtenis van de onafhankelijkheid. Ook stonden daar wat mooie gebouwen, dus Yogya heeft toch wel wat te bieden. Trouwens, er zijn ook flink wat modewinkels genaamd Dewi. Weet jij daar iets van Dewi? In de spits ben ik teruggelopen en het krioelde overal van de scooters en de smog was niet om te harden. Nu ben ik blij dat ik in het hostel zit.

Een week na mijn beslissing om te blijven ga ik nu wederom zeggen dat ik weer terug ga naar Nederland. De leefomstandigheden worden vanaf hier alleen nog maar slechter en ik heb het idee dat ik de highlights (na morgen) nu ook wel gezien heb. Jakarta schijnt nog erger te zijn dan Yogya en Sumatra is praktisch een derde wereldland. Ik wil er wel heen, maar niet in m'n eentje gezien de toestand van mijn maag. Na morgen twee tempels te zien vlieg ik donderdag vroeg naar Singapore om daar nog een tijdje te genieten. Waarschijnlijk een dag of vier. Daarna vind ik het ook wel mooi geweest, drie weken is lang genoeg. Maleisie schijnt mooi te zijn, maar ik heb de indruk dat de highlights te vergelijken zijn met Indonesie, op Kuala Lumpur na. Afgezien van de Petronas-towers zijn de verhalen over Kuala Lumpur niet echt goed. Mijn beslissing scheelt ook weer een lading geld en ik hoorde dat het weer in Nederland goed genoeg is om terug te keren ;)

Ik moet zeggen dat het alleen reizen me nu niet meer uitmaakt, want ik heb erg veel mensen ontmoet waar ik mooie verhalen mee heb gedeeld. Dit is zeker een goede les voor mij geweest en dit is mede de verrijking waarna ik op zoek was. Gelukt dus!

Morgen een verslag van de twee tempels!

p.s.: wederom is er niets ergs gebeurt met me, op mijn maagproblemen na. Dus, maak jullie niet ongerust! Ik ben er gewoon klaar mee na drie weken, haha.