Sinapore deel 2

Het is weer zover, weer de dagelijkse update. Het is zoals Oma zich al voorstelde wel een half uurtje werk. Maar goed, dan heb je ook wat...

Vannacht met m'n oordoppen in heb ik heerlijk geslapen. 's Ochtends aan de ontbijttafel zat ik met twee Amerikanen te wat toast met jam en daarnaast een gekookt ei naar binnen te werken en raakte ik met de twee aan de praat. Bleek er een op University College in Utrecht gezeten te hebben, de wereld is echt klein. Na het ontbijt trokken we allen ons eigen plan en er werd geopperd om vanavond uit te gaan, maar gezien de precaire situatie in mijn maag lijkt me dat nog niet helemaal verstandig. Gezien de prijs van een biertje (8 dollar, is iets meer dan 5 euro) ook niet, dus ik pak wel een filmpje voor dezelfde prijs.

Na het ontbijt maar eens richting het complex gelopen waar Etihad Airlines zich bevond en op de weg ernaar toe werd al duidelijk hoe inmens deze stad is. Niet omdat het zo'n pokke eind lopen was, maar omdat er overal reusachtige wolkenkrabbers stonden, bij absentie van hoogbouw in Yogya was dit natuurlijk een openbaring! Bij Etihad aangekomen bleek alles netjes geregeld te zijn en hoefde ik alleen nog maar met mijn creditcard te zwaaien. Gelukkig hoef ik op het vliegveld van Abu Dhabi geen uren te wachten, maar slechts 2,5 uur. Ik kom dinsdag om 7:15 in Dusseldorf en hoewel pa met z'n grote bak al opperde om me op te komen halen, lijkt mij de ICE voor 25 euro naar Utrecht een economischere en milieuvriendelijkere optie, haha. Voor de mensen die mijn vlucht in de gaten willen houden, hierbij de vluchtnummers: EY473 en daarna EY23.

Na uit het kantoren/winkelcentrum-comlpex gekomen te zijn liep ik door het koloniale district richting het museum van Aziatische culturen en zoals verwacht zaten er flink wat Europees uitziende gebouwen uit. Foto's volgen als ik thuis ben. In de verte zag ik ook een wolkenkrabber bestaande uit drie torens met daaroverheen een soort van schaal met daarop een dakterras. Jaja, Singapore heeft geld. Ben benieuwd hoeveel een biertje daar kost...
De wandeling leidde me naast het oorlogsmonument ook langs een groot cricketcomplex midden in de stad. Toch wel opmerkelijk, zo midden in de stad. Eenmaal bij het musem stond ik aan de Singapore River naar de overkant te staren: naar het grote zakendistrict. De wolkenkrabbers liegen er niet om en naast het zakendistrict ligt Chinatown met pitoreske zaakjes aan de waterkant. Het is een aparte maar mooie combinatie.
Eenmaal in het museum had ik wel honger gekregen en bij de vraag of ze ook een restaurant hadden werd er gezegd dat ik gebruik kon maken van de " fine dining"-facaliteit. Ik besloot dat dit wel een keer mocht, ook omdat ik wederom onrechtmatig gebruik heb gemaakt van het feit dat er geen datum op mijn studentenkaart staat die ik niet heb ingeleverd. De korting maar aan een duurder restaurant gegeven dus.
Ik had geen zin in Aziatisch voedsel, dus het werd een chickenburger, voor bijna tien euro ook bijna het goedkoopste van de kaart. Lekker! Patat was ook perfect, alleen de salade had wel wat dressing nodig. Gelukkig tot Heinz-tomatenketchup wonderen. Naast de Cola van bijna 4 euro (dat stond niet op de kaart) had ik ook onbeperkt water, hoera!
Eenmaal in het museum zat ik naar de geschiedenis te kijken van de stad en dat is een flink verhaal. Van illegale opium-rokende Chinezen tot Tamils uit zuid-India die op verzoek van de Britten naar Singapore zijn gekomen, via de ruil tussen de VOC en de Britse versie zodat de Britten Singapore zonder tussenkomst van de Nederlanders konden gebruiken. Het hele verhaal was goed en beknopt beschreven. Fijn dus :)
Eenmaal in de echte expositiezaal begon mijn maag gelijk raar te doen, dus ik ben in totaal wel 150 keer langs dezelfde medemwerker gelopen voordat ik eindelijk van de echte expositie kon genieten. Deze was zeker de moeite waard met veel aandacht voor de verschillende Aziatische culturen, met hun geloven, geschiedenis, gebruiken, kunstvormen en het hele gebeuren. Het was de 3 euro meer dan waard! M'n energie begon echter wel op te raken.
Buiten kocht ik een klein fleisje water voor twee dollar, ongeveer 6x de prijs van een grote fles water in Indonesie. Het was het wel waard! Langs de waterkant van de Singapore River, overigens ook een waterreservaat nadat het in een 10-jarig project flink is opgeschoond, te hebben gelopen kwam ik bij het MICA-gebouw, met veel kleurige raampjes. Geinig! Een eindje verderop was een groot park, waar ik maar eens gebruik van ging maken. Via een trap kwam ik bij het Raffle House met daarnaast een vuurtoren, in het gras ervoor heb ik maar in de schaduw uitgerust. Via een kruidentuin met alle bekende en minder bekende kruiden kwam ik bij nog een museum uit, maar het was al tijd om terug richting hostel te gaan.
Onderweg nog even lekker bij de Chinees wat gegeten met stokjes voor een prima prijs. Misschien is het toch de cola waar mijn maag tegen protesteert, want het Chineze voedsel in mijn maag doet niet moeilijk, evenals het glas verse limoensap. Awel, weet ik dat ook weer. Even geen koolzurige drankjes voor mij dus...

Inmiddels is het half acht, ben ik alweer kapot, spring ik zo onder de douche en loop even naar de bioscoop verderop. Na alle enthousiaste over de nieuwe Batman film ben ik erg benieuwd! Morgen staat er een gratis kunstmuseum op het programma met een raar pretpark in de buurt. Ook kom ik dan bij een populair eiland (Samosa) en besluit ik de dag met een georganiseerde wandeltoer door de buurten. Genoeg te doen dus!

Fijne dag nog!

p.s.: Yvonne, ze organiseren die tours nog ja, maar het komt voor mij een beetje op een ongelegen tijdstip...
p.s.2: Marie, ik schrijf het niet letterlijk over haha, maar wat ik zelf interessant vind blijft hangen en dat schrijf ik dan in m'n eigen woorden op.